Prawidłowe zapewnienie i dostosowanie tych elementów ma zagwarantować zwierzę-tom optymalny stan fizyczny i psychiczny oraz łatwość adaptacji (dostosowania się) do warunków otoczenia. Dostosowanie wymogów dobrostanu dla poszczególnych gatunków zwierząt gospodarskich jest opisane w szeregu rozporządzeń Ministerstwa Rolnic-twa i Rozwoju Wsi, na przykład Rozporządzenie MRiRW z dnia 28 czerwca 2010 r. w sprawie minimalnych warunków utrzymania poszczególnych gatunków zwierząt gospodarskich, dla których normy ochrony nie zostały określone w przepisach Unii Europejskiej (Dz.U. nr 116 poz. 778). Wskaźnikami dobrostanu są zarówno objawy zewnętrzne, jak i wyniki produkcyjne: stan zdrowia, dobre wyniki rozrodcze (wysoka płodność, plenność), wysoka produktywność, odpowiednie zachowanie.

Zgodnie z przepisami unijnymi dotyczącymi dobrostanu zwierzętom gospodarskim na-leży zapewnić odpowiednią opiekę i warunki utrzymania, ochronę przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, ochronę przed drapieżnikami, ochronę zdrowia, swobodę ruchu, wolność od głodu, pragnienia, strachu i cierpienia.

Warunki utrzymania zwierząt gospodarskich w dużym stopniu wpływają na ich zdrowie i produkcyjność, podobnie jak żywienie. Dlatego w pomieszczeniach inwentarskich powinny być zapewnione odpowiednie warunki mikroklimatyczne, pozwalające zwierzętom zapewnić komfort. Na mikroklimat pomieszczeń składa się kilka parametrów: 

- temperatura = w największym stopniu decyduje o poziomie pozostałych czynników. Można ją regulować, np. poprzez zmianę obsady zwierząt w pomieszczeniu. Do jej pomiaru używa się termometrów lub urządzeń wielofunkcyjnych z funkcją pomiaru temperatury, 

- wilgotność w pomieszczeniach inwentarskich wilgotność mierzy się za pomocą higrometru. Zawartość pary wodnej w powietrzu zależy między innymi od ilości zwierząt, rodzaju zadawanej paszy i ilości wody, wilgotności powietrza na zewnątrz budynku oraz od rodzaju ściółki, 

- wentylacja = decyduje o szybkości przepływu powietrza w pomieszczeniach inwentarskich. Dzieli się ją na mechaniczną (wymuszoną) bądź swobodną (grawitacyjną). Nie-prawidłowo funkcjonujący system wentylacyjny przyczynia się do zaduchu, podwyższenia wilgotności i większego stężenia szkodliwych gazów, 

- oświetlenie = jest kolejnym czynnikiem stwarzającym mikroklimat w pomieszczeniach inwentarskich. Można zastosować oświetlenie sztuczne bądź naturalne. Pomiaru tego czynnika dokonuje się za pomocą luksomierza. Ilość światła naturalnego docierającego do wnętrza budynku jest zależna między innymi od pory dnia i roku, usytuowania budynku, wielkości czy ilości okien, 

- stężenie szkodliwych gazów = najczęściej w ocenie mikroklimatu pomieszczeń inwentarskich określa się zawartość trzech szkodliwych gazów . 

Każdy z tych czynników może wywierać korzystny bądź niekorzystny wpływ na samopoczucie i produkcyjność zwierząt. W związku z tym wyznaczono minimalne, optymalne i maksymalne warunki.

Oprócz opisanych powyżej warunków mikroklimatycznych, należy zapewnić zwierzę-tom odpowiednią ilość miejsca w pomieszczeniu inwentarskim. Powierzchnia utrzymania musi być dostosowana do gatunku i grupy produkcyjnej zwierząt. Czynnik ten, po-dobnie jak mikroklimat, jest elementem dobrostanu wpływającym na efektywność produkcji. Zapewnienie zwierzętom odpowiedniej powierzchni utrzymania to nie tylko element dobrostanu. Trzeba zwrócić uwagę na ich pozostałe potrzeby. Większość gatunków (owce, trzoda chlewna) należy do tzw. zwierząt stadnych, czyli potrzebujących kontaktu, choćby wzrokowego, z innymi osobnikami. Utrzymanie zwierząt określa system crosscompliance (Zasada Wzajemnej Zgodności – więcej w kolejnym module). Dobrostan zwierząt to także ochrona przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Ten wymóg będzie spełniony w przypadku utrzymania zwierząt w odpowiednio dostosowanych budynkach czy też na dobrze zorganizowanych pastwiskach (posiadających np. zadrzewienie dające cień lub będące osłoną przed opadami atmosferycznymi). Podobnie jest z pozostałymi wymogami dobrostanu – ochroną przed drapieżnikami (np. ogrodzone pastwiska), ochroną zdrowia czy swobodą ruchu. Prawidłowo zorganizowana praca w budynku czy na pastwisku pozwoli na stworzenie bezpiecznych warunków dla zwierząt gospodarskich. Hodowca ma obowiązek zapewnienia zwierzętom wolności od głodu, pragnienia, strachu i cierpienia. Spełnienia tych warunków dokonuje przez odpowiednie traktowanie i żywienie zwierząt.